An Ear to the Sounds of our History van Sharon Hayes in het paviljoen van Denemarken. Een onderzoek over de relatie tussen politiek, geschiedenis en taal. Gebruikt het gesproken woord van politieke speechen op platen om zinnen te creëren die vertellen over de politieke geschiedenis in de jaren 1948-84.
Griekenland: een paviljoen met vooral veel 'niets' erin. Deze minimalistische inrichting verwijst naar het economische dipje waar Griekenland nu in zit. Het paviljoen was helemaal bedekt met houten platen.
Ik was vooral onder de indruk van het Hongaarse paviljoen waar je Crash, Passive Interview van Hajnal Németh kon bekijken. In de eerste kamer zag je een kapotte auto, de kamer was helemaal belicht met een rood licht wat de ruimte een vreemde, dramatische sfeer gaf. Dit dramatische gevoel werd nog versterkt door de opera muziek die door de luidspreker schalde.
Een kamer verder zag ik op het eerste zicht verschillende opgestelde partituren, wanneer ik deze beter bekeek had ik door dat het ondervragingen waren van mensen die een auto-ongeluk gehad hebben. Na een tijdje begon ik ook door te hebben dat de tekst van de opera muziek eigenlijk de interviews zelf waren. In de derde kamer kon je op een film zien hoe een vrouw achter het stuur van een stilstaande auto zit en de teksten zingt. Crash is een werk dat mij enorm aanspreekt omdat het de dramatische impact die ongelukken kunnen veroorzaken op zo een mooie manier kan overbrengen. Ik vond het schitterend hoe je beetje bij beetje meer te weten komt over het onderwerp van het werk door de kamers door te lopen.
Iedereen mag spelen met het plasticine-kunstwerk van Norma Jeane, het is interactief en constant in beweging. Zo zag het eruit aan het begin van de Biënnale ....
... en dit is het kunstwerk enkele maanden later!
... en dit is het kunstwerk enkele maanden later!
In het Belgisch paviljoen zag ik een samenwerking tussen Waals kunstenaar Angel Vergara en Vlaams kunstenaar Luc Tuymans. Ik vond deze lamp gemaakt van glazen flessen schitterend!
Het werk Feuilleton in het Belgisch paviljoen: kindertekeningen of Action Painting? Gemaakt door transparanten over beelden van de actualiteit te plaatsen en er verf op te gooien. Dit proces werd duidelijk gemaakt door een video-projectie in de centrale hal.
0 reacties:
Een reactie posten